فراوانی کم خونی فقرآهن و برخی عوامل مرتبط با آن در اطفال ۶ تا ۲۴ ماهه بستری در بخش کودکان بیمارستان امام رضا (ع) بجنورد در سه ماهه اول سال ۱۳۸۷

چکیده زمینه و هدف: کم خونی فقر آهن شایعترین اختلال تغذی های در اطفال است. شیوع آن در مناطق مختلف متفاوت است و تاکنون در استان خراسان شمالی بررسی نشده است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی کم خونی فقر آهن و فاکتورهای مرتبط با آن در کودکان به انجام رسید. روش کار: مطالعه بصورت مقطعی دو گروهه بر روی 181 کودک 24 - 6 ماهه بستری در بخش اطفال که بصورت نمونه گیری غیرتصادفی مبتنی بر هدف انتخاب شدند، بمدت 3 ماه صورت گرفت. آزمایشات مربوط به کم خونی فقر آهن برای شناسایی کودکان مبتلا و غیر مبتلا به کم خونی انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و عوامل مرتبط با کم خونی فقر آهن در طی مصاحبه با مادر جمع آوری گردید. داده ها از طریق نرم افزار spss و آزمونهای من ویتنی و کای دو با سطح اطمینان 95 درصد تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: 5/ 31 درصد کودکان، به کم خونی فقر آهن مبتلا بودند. ابتلا به کم خونی فقر آهن با جنس پسر، سن پایین مادر و مصرف ماهی ارتباط معنی داری داشت( 05 / p =0 ). ابتلا به کم خونی فقرآهن ارتباط معنی داری با سن و وزن فعلی کودک، وزن زمان تولد، دفعات بستری در بیمارستان، مصرف قطره آهن و بیماری فعلی نداشت. نتیجه گیری: علاوه بر مصرف قطره آهن وجود فاکتورهای متعدد مثل سن مادر، جنس کودک و عدم مصرف ماهی در پیشگیری از آنمی فقر آهن مؤثر م یباشد. بنابراین کارکنان بهداشتی – درمانی باید توجه بیشتری به این فاکتورها نمایند.